Paradoks hydrostatyczny związany jest z mechaniką płynów. Brzmi tak, że ciśnienie znajdujące się na dnie naczynia nie zależy bezpośrednio od ciężaru cieczy zawartej w naczyniu, ale od wysokości słupa cieczy nad dnem. Natomiast występujące parcie na dno naczynia zależy od:

• pola powierzchni dna
• wysokości słupa cieczy
• ciężaru właściwego cieczy.

Wniosek jest taki, iż parcie cieczy na dno naczynia będzie takie samo niezależnie od kształtu naczynia, a pole powierzchni dna poszczególnych kształtów naczyń i wysokość słupa cieczy będzie taka sama – będą równe.

Potwierdzeniem tego faktu zajął się w XVI w. holenderski uczony Simona Stevina. Paradoks hydrostatyczny nazywany jest także paradoksem Pascala, który w 1648 roku zademonstrował doświadczenie z beczkami.