Hydraulika siłowa ma swoje przemysłowe zastosowanie nie tylko w rozbudowanych układach, których zadaniem jest przekazywanie siły poprzez płyny i tłoki. Jednym z najpowszechniej używanych układów w których do prawidłowego działania zastosowany jest pompowany płyn są silniki naszych samochodów – a konkretnie, ich układy chłodzenia.
Zasada działania takowego nie jest trudna do zrozumienia. Silnik spalinowy posiada zaprojektowane kanały wodne wewnątrz elementów, które nagrzewają się do wysokich temperatur. Do nich doprowadzania jest ciecz poprzez gumowe lub sztywne przewody wodne, które służą także do jej odprowadzania. Płyn pompowany jest z zewnątrz poprzez pompę – najczęściej o napędzie mechanicznym z wału korbowego z paskiem klinowym – do chłodnicy, która odprowadza ciepło z przepływającej przez jej żebra cieczy przy pomocy ruchu powietrza podczas jazdy oraz wbudowanych wentylatorów. Te same kanały prowadzą także do drugiego układu wymieniającego ciepło – układu nagrzewającgo kabinę wraz z nagrzewnicą.
Sam układ chłodzący funkcjonuje za pomocą znajdującej się przy silniku pompy, przez którą przepływa woda lub glikol etylenowy i która kieruje ciecz bezpośrednio do chłodnicy. Stamtąd, po ochłodzeniu na żebrach, wraca do silnika i rozpoczyna kolejne okrążenie. Gdy jednak temperatura cieczy przechodzącej przez silnik jest zbyt niska, to termostat (czujnik podatny na temperatuę) zamyka układ chłodzenia i puszcza ciecz tylko przez specjalnie wydzielony fragment całego układu – tzw. mały obieg. Tam ulega ona nagrzaniu w wyniku przepływu wąskimi kanałami układu ogrzewania bez żadnego chłodzenia i szybko osiąga wysoką temperaturę, ogrzewając kabinę podczas przepływu.
Ponadto, układ zaopatrzony jest także w zbiornik wyrównawczy. Jego zadaniem jest wyrównywanie poziomu cieczy w układzie. W wyniku nagrzewania się płynu – rośnie jego objętość. W takim przypadku nadmiar cieczy trafia do zbiorniczka. Gdy natomiast ciecz zostanie schłodzona, układ uzupełniany jest o utracony w wyniku ochłodzenia płyn znajdujący się w zbiorniku.