Charakterystyka węży termoplastycznych
Termoplastyczne przewody hydrauliczne przeznaczone są do średnich oraz wysokich ciśnień. Znajdują zatem zastosowanie nie tylko w hydraulice siłowej, ale także przy malowaniu, przesyle powietrza, chemikaliów oraz gazów sprężonych.
Zazwyczaj są wykonywane z poliestru, poliuretanu, poliamidu lub innego termoplastycznego polimeru. W roli wzmocnienia wykorzystywane są natomiast oploty stalowe lub tekstylne, pojedyncze bądź podwójne.
Cechy charakterystyczne węży termoplastycznych:
- niewielka masa – ponad połowę mniejsza niż przewody gumowe,
- niewielki promień gięcia,
- wysoka wytrzymałość na ścieranie, starzenie i szkodliwe czynniki,
- bardzo gładka powierzchnia wewnętrzna,
- niewielka średnica zewnętrzna.
Węże termoplastyczne są standardowo okuwane za pomocą okuć do węży wysokocieśnieniowych – czyli są one zaciskane za pomocą pras zaciskowych. Okazjonalnie stosuje się jednak także okucia skręcane.
Zależnie od zastosowania do jakiego chcemy wykorzystać dany przewód termoplastyczny, nasze węże mogą zostać ubogacone o elementy takie jak:
- mikroperforacje – bardzo drobne nakłucia warstwy zewnętrznej węża w celu uniemożliwienia gazowi pod wysokim ciśnieniem tworzenia bąbli pod warstwą zewnętrzną węża, zazwyczaj stosowane w pobliżu okucia.
- oplot metalowy lub włókna przewodzące – służące do odprowadzania elektryczności statycznej z węża w przypadku dużej prędkości przepływu lub wykorzystania ich do przesyłania farb lub rozpuszczalników organicznych, poprzez zapewnienie ciągłości elektrycznej.
- wielowarstwowość – zespawanie ze sobą warstw zewnętrznych dwóch warstw pozwala rozszerzyć zastosowalność węży w wóżkach widłowych, hydraulicznych obrabiarkach lub liniach technologicznych. Warstwy można także zwielokrotnić.